Hanc puellam extraordinariam nactus sum, Carolina nomine apud Centrum Hospitalis Brooklyn, ultro offensus sum docere artem pro pueris perculsis cancer. Hoc die maxime pueri somnia pingunt. In ambulando audivi Carolinam dicere "Spero me vivere satis diu videre pyramides Aegypti". Cor contritum, ut audiat puer haec verba dicentis. Quamvis condicionem suam semper ad pueros suos adiuvandos curaverit. Mihi pollicitus sum me omnia in mea potestate facturum esse ut hoc eius somnium verum eveniat.

​

Pluribus mensibus scriberem omnibusque sermonibus ostendit, si quis illam fabulam aspicere vellet. Auxilio ab amico phone vocationem accepi ab Univision, Channel 41, Programma Internationale Nuntii Latini. Tandem eam fabulam caeli potui. Vocationem vespertinam constitui ut Carolinam nuntiaret et familiam magni nuntii. Loco me paucis abhinc mensibus praeter- isse certior factus sum. Corpus meum exanime ibi stabat ad me opus. Lacrimae procumbunt faciem meam nullum affectum ostendentes. Neminem vidi et audivi per minutas in turba clientium. Pars animae meae sensit abripuisse nuntium. Amicitiam frigidissimam cum Carolina et matre eius enucleavi quae me duceret ut putarem me tali nuntio certiorem fieri. Mater me informabat et dolorem audire possem cum claras sententias dicere certabat. Excusavit illa ad me non me noticiens. Nihil delectum habui nisi ut iram meam dimitterem, sciens dolorem eius altius currisse quam quicquid usquam imaginatus sum. Mirabar deinde, si qua mea opera aut brevius facere potui plus. Sero eram?

​

Cum ergo coepi institutum in honore suo Brooklyn Hospitalis nomine Infantem Vita Fundi. Fundraisers tenebam et artem venditam ad confirmandos pueros, qui ad curationem vadunt, ut copiam artis suae somniorum crearent.

​

Tantam vim et causam consecutus sum a Carolina discessu. Vita amissa est pars processus, sed puero, qui novit et tanto animo fatum suum respicit, non potest nisi ex vi amoris quae in se est venire ac scire vim vivendi cum fide eiusque vim agnoscendi. Gratias agam in perpetuum pro anima sua et omnia quæ dedit mihi. Ea pars est, qui factus sum et manebit mecum, donec exhalem extremum halitum. Omnis vita, nemo prae ceteris, omnes pares, nulla vita sepulti, mors non discernimus.

​

Fac te comitem!