विचार आणि कल्पनांचे सामर्थ्य, मी माझ्या कलाकृतींसह लेखकांप्रमाणे त्यांच्या पुस्तकांसह बार्न्स आणि नोबलला का भेट देऊ शकत नाही? मी 82व्या सेंटवरील बार्न्स अँड नोबल कॅफेमध्ये बसलो असताना मी स्वतःला हेच विचारले. माझ्यासाठी बार्न्स अँड नोबल हे लहान मुलासाठी खेळण्यांसारखे आहे. पुस्तकांच्या दुकानातील जीवन आणि ज्ञानाचे प्रमाण मला नेहमीच आश्चर्यचकित करते. स्थानाबद्दल असे वाटल्याने माझी कल्पना कशी कार्य करणार नाही याचा विचार करणे मला कठीण झाले. तीन महिन्यांच्या आत मी माझी कल्पना एका प्रस्तावात तयार केली आणि बार्न्स आणि नोबल कम्युनिटी रिलेशन्स मॅनेजरसोबत मीटिंगची व्यवस्था केली. या कल्पनेचे स्वागत करण्यात आले आणि तारीख निश्चित करण्यात आली!, 4 नोव्हेंबर 2002 रोजी योंकर्स, सेंट्रल अव्हेन्यू स्थानावर.

​

या रात्रीची तयारी माझ्या मागील प्रदर्शनांपेक्षा वेगळी असेल. माझे काम चालू ठेवण्याशिवाय माझ्याकडे आता बोलण्यासाठी प्रेक्षक होते. मी विषयांची योजना मांडण्याचा प्रयत्न केला, मी या प्रक्रियेतून जात असताना मला असे वाटले की माझे पतन होईल. मला जाणवते की जीवन मला काय देते ते मी नियोजन करू शकत नाही आणि मी बाहेरील घटकांवर नियंत्रण ठेवू शकत नाही. मला फक्त प्रेक्षकांची उर्जा द्यावी लागेल, ते करतील  माझी दिशा ठरव.